حضرت پیامبر (ص) گاهی که نزد زینب بنت حجش (یکی از همسرانش) می رفت زینب آن حضرت را نگاه می داشت و از عسلی که تهیه کرده بود ، خدمت ایشان می آورد . خبر به گوش «عایشه» رسید و بر او گران آمد و با «حفصه» یکی دیگر از همسران پیامبر (ص) قرار گذاشت که هر وقت پیامبر(ص) نزد یکی از آن ها رفت ، فورآ بگویند آیا در خانه زینب صمغ «مغافیر» خورده ای ؟ (مغافیر) صمغی بود که از درخت عرفط تراوش می شد و بوی نامناسبی داشت و چون پیامبر اکرم(ص) مقید بود هرگز بوی نامناسبی از دهان یا لباسش استشمام نشود با این کار می خواستند آن حضرت را از خوردن عسل در خانه زینب منصرف کنند .

روایت است که روزی پیامبر (ص) نزد «حفصه» آمد حفصه آن سخن را بر زبان آورد . 

حضرت فرمود : من «مغافیر» نخورده ام ، بلکه عسلی نزد زینب بنت حجش خوردم و سوگند یاد می کنم که دیگر از آن عسل نخورم  ، نکند زنبور آن عسل روی گیاه نامناسبی و احتمالآ مغافیر نشسته باشد ، اما این سخن را به کسی مگو ، مبادا به گوش مردم برسد و بگویند چرا پیامبر غذای حلالی را بر خود حرام کرده ؟ یا از کار من در این مورد یا موارد مشابه آن تبعیت کنند ، یا به گوش زینب برسد و او دل شکسته شود . بعدها آن راز افشا و معلوم شد اصل قضیه توطئه ای بوده است و چون پیامبر (ص) سخت ناراحت شد ، آیات یک تا شش سوره تحریم برایشان نازل شد . 

نوشته : استاد محقق آیت ا... مکارم شیرازی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: